سایت موزیکیت با هدف پیشرفت صنعت هنر و موسیقی ایران اسلامی فعالیت می کند.
بارونه … باز به یادت منه دیونه
میخوامت … تو باشی چراغ این خونه
زیباییت … منو محو تماشای خودت کرده
پیشم باش … نبینم روزی رو که دستای تو سرده
_______________________
دلبری و خنده هات کشته منو جان تو
چه خوبه ک تو هستی منم تو احوال تو
_______________________
دوباره دعوت کن منو به آغوشت
نزار بشه یادم تو رو فراموشت
دوباره عاشق کن منو به آسونی
بگو که تا تهش کنارم می مونی
غیر مجاز میخونم اصن
بزار اعدامم کنن
نمیخوام برم به لاس وگاس
حتی اگه از کشورم بیرونم کنن
من صدام جاودانست
نمیشه حتی یه شب نخونم
دیگه برو که فصلت تمومه
من همیشه تو وطن میمونم
درد موندنو زوری کرده
من تاخر عمر میمونم
برو به رفیقاتم بگو
من از همشون بهتر میخونم
….چون….
من خوب بلدم کارمو
باج نمیدم به همکارمو
تنهایی میبرم بالا
هرچیم سخت باشه این پرچممو
……………………………………………….
تو از اول کودن بودی
من دنبال پیشرفت فقط
فکر میکردی سد راهی
ولی میکردی رامو هموار فقط
بد چتین بچه این همتون
دنبال چنتا دخی این فقط
خز و خیلاشون پیش شماس
ولی خوباشون همه آره پیشه منن
چون همیشه سر بالا بودم
نمیدادم حتی باج به تنم
امشبو میخوام بانک بزنم
آخه دوستدارم همه ازم حرف بزنن
……………………………………………….
از کجا اومدی توی زندگیم
دلم شده علت دیوونگیم
وصله بهت هرجا میرم حواسم
انگارهمونی شده که میخواستم
بس واسم اگه باشی
میتونی که دنیام شی
این قولو میدم هیچوقت نمیزارم تنها شی
عشقمون میگذره از حد
به این نشون این خط
میدونی از اون اول
قلبم واسه تو میزد.
وقتایی که حرف تو میاد وسط بیا
ببین حال و هوامو فقط
منو با یه خنده خشک و خالی
میبری توو عالم بیخیالی
جوره همه چی وقتی با توباشم
از فکر تو محاله که جداشم
نمیتونم چشمامو روت ببندم
به غصه ها کنار تو میخندم.
بس واسم اگه باشی
میتونی که دنیام شی
این قولو میدم هیچوقت نمیزارم تنها شی
عشقمون میگذره از حد
به این نشون این خط
میدونی از اون اول
قلبم واسه تو میزد.
بادم که تو موهات میرقصم
ابرم که با اشکات میبارم
هربار گفتی میرم از پیشت
با خنده گفتم که نمیزارم
اینجا کسی اندازه ی من نیست
اندازه ی دریا پریشونم
گفتی که میمونی به من اما
چشمات به من میگن نمیمونن
رفتی و بعد از تو فقط شب موند
شبایی که هرگز نخوابیدم
من اون زمین دور و متروکه ام
صد سال دور تو نچرخیدم
با من نمیسازی نمیتونی
این قصه از اول مشخص بود
دنیای ما باهم تفاوت داشت
همین برای رفتنت بس بود
بادم مسیر دست پاییزم
ابرم که رو سنگ فرش میریزم
بارونی حالم مثل چشمات
هر ثانیه از درد لبریزم
