Ramesh

متن آهنگ از خودم بدم میاد رامش

نمی بینم دیگه هیچ کس برای غربت چلچله ها گریه کنه
نمی بینم که دیگه چشم کسی واسه تنهایی ما گریه کنه
چشم من مثل قدیما نمیخواد مثل ابرای سیاه گریه کنه
دیگه کم کم از خودم بدم میاد تن پوسیده مو مرگم نمیخواد
میون این همه سایه سایه ی من دیگه مرده
اخه تنهایی کهنه خورشیدو از اینجا برده
لب من شهر سکوته تو تنم زندگی مرده
دستی از اونور ابرا اومده سایه مو برده
دیگه کم کم از خودم بدم میاد
تن پوسیده مو مرگم نمیخواد
دیگه دردم به سراغم نمیاد
خاک سردم تنمو پس میزنه
کسی که صداش به ابرا میرسید
مرده اما یاد اونگش با منه
چشم خشکیده ی من کاش می دونست
حالا وقت خوب گریه کردنه
دیگه کم کم از خودم بدم میاد
تن پوسیده مو مرگم نمیخواد
قصه تنها شدن بود
قصه رفتن و رفتن
قصه رها شدن بود
قصه مرگ یه قصه
بغض بی صدا شدن بود
قصه دوری و دوری
از شما جدا شدن بود
دیگه کم کم از خودم بدم میاد
تن پوسیده مو مرگم نمیخواد